20 februari 1895 - 20 september 1976
De in Leiden geboren Cornelis van der Wilk was een studiegenoot van Cornelis van Eesteren aan het VHBO in Amsterdam, de latere Academie van Bouwkunst. Hij werkte vanaf 1917 voor architect Harry Elte. In 1929 stapte hij over naar de Dienst der Publieke Werken, waar hij uiteindelijk hoofdarchitect en plaatsvervangend hoofd van de afdeling Gebouwen zou worden.
Enkele werken: hoofdbureau van politie aan de Elandsgracht (1937-1941, samen met E.P. Messer), uitbreiding telefooncentrale aan de Herengracht/Singel (1955), diverse scholen, renovatie van de Raw Aron Schuster-synagoge van Elte (1948), Chemisch Practicum van de UvA (Plantage Muidergracht, 1960).
Van der Wilk heeft ook enkele meubelen ontworpen, waaronder een wieg (1924) die nu in het museum De Lakenhal in Leiden staat.
Hij was getrouwd en had twee kinderen.