Nieuwe Achtergracht 134-138

Selecties van bouwwerken

Gereedschap

Gebouwd als stoomdiamantslijperij, in opdracht van de gebroeders Benoit en Jacques van Weerden en S.E. Slijper jr. Een eindje achter het gebouw aan de gracht staat nog een soortgelijk gebouw. Er stonden 163 slijpmolens, die aangedreven werden door twee stoommachines die tevens voor verwarming zorgden. Op het binnenterrein staan nog altijd het ketelhuis en de schoorsteen.

Typerend zijn de rondboogvensters in de voorgevel. Het eerste ontwerp had vier bouwlagen. Later kreeg het deel aan de gracht een extra verdieping.

Vanaf 1909 legde de slijperij zich toe op het zagen van diamant. Het heette toen Stoom-Diamant-Zagerij I.B. van Weerden & Co., met in 1912 600 machines en 50 man personeel.

Later, ongeveer 1925, werd het pand in gebruik genomen door het Leger des Heils, dat er een drukkerij ("Eldeha") en een 'handelsdepartement' dreef. In 1942 werd het pand gekocht door de gemeente, die er afdelingen van de GG&GD in onderbracht. Het Leger des Heils was door de bezetter ontbonden. Er waren in de oorlogsjaren ook diverse bedrijven in gevestigd. Na de oorlog keerde het Leger terug, en bleef er zeker tot in de jaren '70. Later is het gebouw verbouwd tot appartementencomplex.

Op het fries boven de ramen op de begane grond staat nog altijd de tekst "Leger des Heils - Handelsdepartement". Boven de beide ingangen staat "Anno" en "1887".

Volgens het bMA is het gebouw ontworpen door W.C. en K. de Wit. In een krantenartikel uit 1888 wordt echter L. Vernooys genoemd als architect en aannemer; ingenieursbureau De Wit zou de installaties hebben geleverd. Vernooys is verder alleen bekend als makelaar. Van de ingenieursfirma is bekend dat ze gespecialiseerd waren in stoommachines; ze leverden onder meer de machines voor de elektriciteitscentrale van Krasnapolsky, voor diverse poldergemalen en voor andere diamantslijperijen.

Nieuwe Achtergracht 134-138