PIZ, Henri Polaklaan 8-10

Voormalig "Zieken- en Oude Vrouwenhuis der Portugeesch-Israëlietische Gemeente", met zusterhuis. Het was eerder gevestigd op Rapenburgerstraat 2 en droeg als naam Mesib Nefes, lafenis der ziel.

Het bestond aanvankelijk uit twee delen die verbonden waren via een tussenstuk achter een poortje: rechts het eigenlijke ziekenhuis, links het zusterhuis annex oudevrouwenhuis. In het ziekenhuis waren twee zalen voor "stads- en minvermogenden" met elk twaalf bedden, en zes kamers voor meer bemiddelde patiënten. De operatiekamers en röntgeninrichting waren op de derde verdieping.

Eerste geneesheer-directeur was de chirurg Mozes H. Pimentel (Amsterdam 1865 - 1961), eerste directrice zuster Flora Zeehandelaar (Assen 1884 - Amsterdam 1940).

Het gebouw was tot 1943 in gebruik als ziekenhuis. Daarna vonden er tot zomer 1944 'vrijwillige' sterilisaties plaats: gemengd-gehuwde Joden konden kiezen tussen steriliseren en een reis naar een kamp in het oosten.

Na de oorlog werd het ziekenhuis door architect Waterman verbouwd tot verpleeghuis "Joodse Invalide", als vervanger voor het toen veel te groot geworden pand op de hoek van Weesperplein en Nieuwe Achtergracht. In 1968 werd het omgedoopt tot Beth Shalom, Huis van de vrede. Na het vertrek in 1976 naar Buitenveldert werd het pand verbouwd tot jongerenhuisvesting.

De ingang links was oorspronkelijk een poortje. Boven die deur bevindt zich een gevelsteen met een pelikaan die haar drie jongen voedt, het symbool van de Sefardische gemeente.

Komst Joodse Invalide, 1952. "De Joodse invalide" betrekt een nieuw tehuis, door Polygoon-Profilti (producent) / Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid (beheerder), is gelicenseerd onder Creative Commons - Naamsvermelding-Gelijk delen.

Onder het middelste raam van de derde verdieping was een tegeltableau aangebracht met de tekst "Portug. Israël. Ziekenhuis". Wellicht gaat het nog schuil achter de plaat de nu de gevel ontsiert.