De skyline van Amsterdam werd tegen het eind van de negentiende eeuw bepaald door talloze hoge, ronde, bakstenen schoorstenen. Veel fabrieken werkten op stoomkracht, die opgewekt werd door kolen te stoken. De gassen die daarbij vrijkwamen wilde men zo hoog mogelijk afvoeren, boven de bebouwing. Ook grote verwarmingsinstallaties, gestookt met kolen of olie, waren voorzien van dergelijke schoorstenen.
Met het verdwijnen van de industrie uit de stad en de opkomst van andere energiebronnen verdwenen de meeste schoorstenen. Er resteren er nog hooguit enkele tientallen.