• 1850-1940
  • Wederopbouw
  • Na '65
  • Complexen
  • Personen & organisaties
  • Thema's
  • Bouwstijlen
  • Zoeken
  • - - - - - - -
  • Over, bronnen, copyright etc.
  • Privacyverklaring
  • start
  • Amsterdam op de kaart

    Kaartlagen

    Basis

    Historische kaarten

    Kaarten

    Uitbreidingplannen

    Afbeelding uit: februari 1982.
    Afbeelding uit: oktober 2019. Kantongerecht, Parnassusweg.
    Afbeelding uit: maart 2020. Split-levelwoningen, Zeeburgerstraat.
    Afbeelding uit: februari 2020. Stadsvernieuwing, Kinkerbuurt.
    Afbeelding uit: september 2020. Kantoor- en winkelpand, Weteringschans.

    Ben Loerakker

    12 mei 1931 - 2 januari 2021

    Bernard (Ben) Loerakker werd geboren in Den Haag. Na de HBS studeerde hij weg- en waterbouwkunde aan de HTS in Haarlem, bracht hij zijn militaire dienst door bij de genie in Zeeland, en kon hij in 1954 aan de slag bij een Rotterdams bureau waar Alexander Bodon net partner was geworden.

    Zijn eerste grote klus daar was een elektriciteitscentrale in Utrecht, waarvoor hij ter plekke op het bouwbureau als constructeur werkte. Hij en zijn vrouw konden er ook wonen, in een dienstwoning die voortijdig gereed was.

    Via Bodon kreeg het bureau (destijds DSBV geheten) de opdracht voor de bouw van de RAI in Amsterdam. Loerakker werkte er tien jaar op het bouwbureau, eerst als chef tekenkamer en later als hoofd. Ook bij dit project woonde hij met zijn gezin op het werk, vier jaar, in een uitbouw van de directiekeet. In de avonduren haalde hij bouwkunde-diploma's: aan de avond-HTS in de Dongestraat en daarna aan de Academie van Bouwkunst.

    In 1968 begon hij voor zichzelf. Hij had toen al zelfstandig een kerk in Nieuwkoop ontworpen (bouw 1967). Waarschijnlijk leverde dat wapenfeit hem de opdracht op voor een andere kerk, in Heerhugowaard. Dat was het eerste van tientallen projecten in die groeigemeente en elders in Noord-Holland.

    Na twee jaar sloot Loerakker zich aan bij het bureau van Jan Verster en Tjeerd Dijkstra. Zijn eenmanszaak kon het werk niet meer aan, en Verster en Dijkstra konden hem met zijn enorme praktijkervaring goed gebruiken voor een opdracht die ze net hadden verworven: het kantongerecht aan de Parnassusweg in Amsterdam. Het bureau nam toen de naam Verster, Dijkstra en Loerakker aan, VDL.

    Via het lidmaatschap van het genootschap Architectura et Amicitae en van de Amsterdamse Raad voor de Stedebouw was Loerakker geĆÆnteresseerd geraakt in de aanpak van de vernieuwing van de negentiende-eeuwse wijken, de stadsvernieuwing. Dat leidde tot onder meer enkele projecten in de Kinkerbuurt: eerst in de Bellamystraat en later rond de (nieuwe) Schoolmeesterstraat (1983).

    Naast de aanhoudende stroom opdrachten uit Noord-Holland en sociale woningbouw in stadsvernieuwingsgebieden werkte Loerakker in Amsterdam ook veel voor de projectontwikkelaar Gerard Bakker, die brood zag in het herontwikkelen van vervallen panden en vrijgevallen gaten in de bebouwing - ook een vorm van stadsvernieuwing. Voor Bakker ontwierp Loerakker onder meer het woongebouw aan de Zeeburgerstraat (1976, een van zijn persoonlijke favorieten), een tiental woonhuizen in de Jordaan, en het kantoorpand dat in 1982-1983 op de plek van het krakersbolwerk De grote Wetering (hoek Weteringschans-Spiegelgracht) kwam.

    Uit de jaren '80 dateren ook het ontwerp voor het centrumgebied van Almere-Stad en een uitbreiding van het kantongerecht in Amsterdam. Dat laatste ontwerp werd in de Volkskrant afgekraakt als "treurniswekkend", waar de eerste toren nog geprezen werd.

    In 1996 ging hij met pensioen. Toch bleef zijn oeuvre groeien, onder meer met het hotel Aitana op het IJdock in Amsterdam (gereed 2013, samen met Jan Bakers).

    Loerakker kon bogen op een imposante lijst met functies naast zijn dagelijkse werk, in besturen, commissies en onderwijs. In het onderwijs: docent aan de Academie van Bouwkunst in Amsterdam (1965-1970), docent aan de Academie van Bouwkunst in Rotterdam (1968-1988), en hoogleraar architectonische vormgeving aan de TH Eindhoven (1989-1996).

    Alle personen en organisaties

    Bronnen & links:
    • J. Schilt, D. van Gameren: Ben Loerakker architect. Eerst structuur, dan de vorm. NAi uitgevers, Rotterdam 1996.
    Laatste wijziging:
    januari 2021

    Zoeken