Roomtuintjes 1-233

Complex met 229 sociale huurwoningen van de stichting Onze Woning. De negen blokken bestaan allemaal uit vier woonlagen; sommige staan op een onderstuk met bergingen en garages.

In de Dapperbuurt waren veel woningen bouwkundig verouderd. De gemeente presenteerde in 1971 de Tweede Nota Stadsvernieuwing, waarin de Dapperbuurt werd aangemerkt als een van de wijken waar 'reconstructie' geschikt zou zijn. Dat betekende kaalslag, grootschalige sloop en nieuwbouw, in tegenstelling tot de 'rehabilitatie' die onder meer de Jordaan zou kunnen ondergaan en waarbij het oude stratenpatroon wel gehandhaafd zou worden. Dat stemde overeen met het saneringsplan van de Dienst Stadsontwikkeling, het plan-Duyff (1972), waarin alle bestaande bebouwing in de buurt werd vervangen door haakvormige blokken rond groene hoven. Na protest van bewoners en vooral van actiegroep De Sterke Arm ging wethouder Lammers nog in 1972 overstag: het bestaande stratenplan van de buurt werd behouden, er kwam geen grootschalige sloop. Alleen de onbebouwde noordoosthoek kreeg een afwijkende indeling: daar kwam dit project, de Roomtuintjes.

In de negentiende eeuw lag hier een spoorwegdriehoek. Behalve het nu nog bestaande spoor liep er een goederenspoor langs de Pontanusstraat, richting Kadijken en Entrepotdok. Een verbindingsboog tussen die twee sporen completeerde de driehoek. Aan de Zeeburgerdijk, ten noorden van de driehoek, stond een blokje met zeven woonhuizen. In het kader van de Spoorwegwerken Oost in de jaren 1930 werden de goederensporen verwijderd. Na de oorlog kwam hier in 1957 het Bodecentrum, een aantal loodsen voor expeditiebedrijven. Daartoe werden de woonhuizen onteigend en afgebroken. De bestelvrachtwagens kwamen over van Nieuwezijds Voorburgwal en Spuistraat, waar ze voor veel overlast zorgden. In 1970 vertrokken de expediteurs naar een nieuw vervoerscentrum aan de Gyroscoopweg in het Westelijk Havengebied.

De woningen werden ontworpen door het bureau van architect Jacob Dunnebier. De eerste paal werd in november 1972 geslagen; in april 1974 kregen de eerste bewoners de sleutels. Er kwamen vooral huishoudens uit de buurt te wonen die vanwege stadsvernieuwing moesten verhuizen.

Het wijkje werd vernoemd naar een voormalige uitspanning buiten de Muiderpoort waar in de negentiende eeuw onder meer room werd verkocht. De door bomen omringde theetuin lag waar nu de Mauritskade is, bij de schuine zijde van het westelijke blok Von Zesenstraat-Pieter Vlamingstraat, en moest in 1881 wijken voor woningbouw.

De gemeenschapsruimte op het binnenterrein, een gebouw met de vorm van een stolpboerderij, werd in 1975 toegevoegd. Hoofdgebruiker werd Pontania, een al langer bestaande sport- en ontspanningsvereniging uit de buurt.

De eigenaar van de woningen, stichting Onze Woning uit 1919, fuseerde in 1989 met de Bouwmaatschappij tot Verkrijging van Eigen Woningen, en ging in 1996 op in De Key.

Roomtuintjes 1-233