Het huis maakte deel uit van een rijtje van tien woonhuizen en twee winkelhuizen die P.H. de Waal hier ontworpen had voor A. de Leeuw.
De Waal was volgens zijn briefpapier een timmerman, metselaar en aannemer.
Vanaf 1906 werd het huis gebruikt als raadhuis van de gemeente Watergraafsmeer. Die huurde eerder een ruimte in het oude Rechthuis, maar die was te klein geworden voor de uitdijende secretarie van de gemeente.
Het huis werd aanvankelijk voor drie jaar gehuurd. In die tijd wilde het gemeentebestuur een plan uitwerken voor een geheel nieuw te bouwen raadhuis. Dat is er nooit gekomen. De huur van dit huis werd enkele keren verlengd, totdat in 1919 twee huizen (20 en 22) aan de Linnaeusparkweg werden gekocht. De annexatie van Watergraafsmeer zat er toen al aan te komen. In april 1920 werd het nieuwe raadhuis betrokken. Op 1 januari 1921 ging Watergraafsmeer op in Amsterdam. Het raadhuis aan de Linnaeusparkweg werd een hulpsecretarie.
Na het vertrek van de gemeente liet eigenaar Salomon Nabarro (Amsterdam 1882 - Auschwitz 1942) het huis aan de kade in 1920 weer verbouwen tot woonhuis met een beneden- en een bovenwoning. Nabarro, een koopman, was actief in verschillende Joodse organisaties, waaronder het Joodsch Nationaal Fonds. Hij ging hier zelf wonen, met zijn gezin.
Na WOII werd het benedenhuis eerst gebruikt als dansschool ('48-'55) en vervolgens door bontatelier Hokke (vanaf 1956 tot circa 1960). Tegenwoordig is het een kantoor.
- Deel van Linnaeuspark
Linnaeuskade 4
- Datering:
- 1901
- Ontwerp:
- Waal, P.H. de
- Bouwstijl:
- Oorsponkelijke functie:
- Woonhuis
- Status:
- -
- Bronnen & links:
- Een nieuw raadhuis. De Courant 26-4-1906, (Delpher) resolver.kb.nl/…
- Aanschaf Linnaeusparkweg 20 en 22: Telegraaf 30-7-1919, (Delpher) resolver.kb.nl/… ; Algemeen Handelsblad 30-7-1919, (Delpher) resolver.kb.nl/…
- Laatste wijziging:
- december 2021