Twee huizen met opmerkelijke natuurstenen ondergevels. Opdrachtgever was F.H. Smittou, een makelaar en verzekeringsman. De ontwerper is onbekend.
Frederik Hendrik Smittou (Amsterdam 1841 - Bussum 1919), zijn vrouw M.E. Sauerteig (Amsterdam 1839 - Bussum 1920) en hun vijf kinderen gingen op nummer 2 wonen. Het gezin woonde eerder in de Kerkstraat. Smittou en Sauerteig verhuisden in 1918 naar Bussum.
Smittou was ook directeur van enkele verzekeringsmaatschappijen. Hij hield kantoor op nummer 2 Ć©n 4, afgaand op advertenties in kranten.
De eerste steen werd gelegd op 22 maart 1886 door Leonardus F.H. Smittou, de op dat moment op een week na driejarige zoon van Smittou en Sauerteig.
Volgens de gemeentelijke woningregistratie was het onderstuk van nummer 4 aanvankelijk een stalhouderij - een verklaring voor de poort. We hebben niet kunnen vinden wie de stalhouder was. Rond 1920 kwam daar de firma Max H. Kaak & Co., een bierbottelarij, mineraal- en limonadewaterfabriek en handel in koolzuur. Max Kaak (NeumĆ¼nster 1875 - Amsterdam 1965) woonde zelf tot zijn dood op nummer 2. Het bedrijf heeft hier tot na WO2 bestaan.
In augustus 1940 viel een Engelse brandbom op nummer 4. Het explosief drong door tot de tweede verdieping, maar ontplofte niet. Volgens een krantenbericht maakten bewoners de bom onschadelijk met water en dekens.
Als dat bericht correct is, dan ging de bom door de woning van de kunstschilder en tekenaar Hendrik IJkelenstam (1897-1993) en zijn vrouw Margaretha Willems (1898-1978). Zij woonden hier sinds 1937. IJkelenstam gebruikte de zolder als atelier. Hij was bestuurslid van kunstenaarssociƫteit Arti. Tijdens de oorlog sloot hij zich aan bij de Kultuurkamer, de Jodenvrije nazi-instelling waar kunstenaars lid van moesten zijn om enigszins normaal te kunnen werken. Na de oorlog werd hij daardoor enkele jaren uitgesloten van bestuursfuncties. Hij verhuisde in 1989 naar een bejaardentehuis.
Jacob van Lennepkade 2-4
Er zijn 13 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.