Gebouw Metropool, een lang kantoorpand dat zich oorspronkelijk uitstrekte tussen Nieuwe Keizersgracht en Nieuwe Prinsengracht. De kop aan de Nieuwe Prinsengracht is echter begin jaren '90 gesloopt. Het pand overkluist de Nieuwe Kerkstraat.
Net als de vrijwel gelijktijdig gebouwde studentenflat aan de overkant van de Nieuwe Keizersgracht kwam het gebouw voort uit het wederopbouwplan voor de Weesperstraat uit 1953, dat voorzag in de aanleg van een brede verkeersweg. Daarvoor werden alle huizen in de straat afgebroken.
Het 154 meter lange pand telt boven de parterre vijf lagen voor kantoren. De parterre, met grote ramen, was bedoeld voor winkels. De koppen zijn afwijkend ontworpen en bekleed met zwarte baksteen; ze sluiten min of meer aan op de belendende grachtenhuizen. In het lange deel zitten enkele knikken, waardoor er een curve in het gebouw lijkt te zitten. Op elk van de door de knikken gevormde delen staat een dakopbouw.
Typerend voor het werk van architect Staal is het gebruik van zeskantige elementen. Hier zijn pentagons, of delen ervan, verwerkt in onder meer enkele ramen, in de erkers op het dak en in de opbouwen op de hoeken.
Opdrachtgevers waren de bouwondernemingen Van der Schaar en De Hartog, en voor het deel aan de Nieuwe Prinsengracht de firma A.J. van IJzer. De eerste paal werd in maart 1963 geslagen; in 1965 was het pand gereed.
Onder de eerste gebruikers van de parterre waren de samenwerkende firma's Lips (kluizen, sloten), Gispen (kantoormeubels) en Staalmeubel (computermeubelen). De showroom werd circa 1973 gesloten; in dat deel zitten nu al geruime tijd Multicopy en een computerwinkel. De kop aan de Nieuwe Keizersgracht werd betrokken door de ABN-bank; die aan de andere kant door genoemde Van IJzer, een groothandel in huishoudelijke artikelen.
Van IJzer was in 19de eeuw begonnen als handel in huishoudelijke artikelen en geƫmailleerde keukengereedschappen, op Waterlooplein 1. In 1913 verhuisde het bedrijf naar Nieuwe Prinsengracht 73-75, een gebouw dat het door E.M. Rood had laten ontwerpen. Dat pand werd in 1963-1965 aangepast om aan te sluiten op de nieuwbouw.
Het bedrijf werd in 1969 overgenomen door de firma Jean Heybroek uit Bilthoven, een grote importeur en groothandel. Het leidde tot sluiting van het bedrijf in Amsterdam. Het pand werd vervolgens verhuurd aan verschillende bedrijven.
Een van de eerste gebruikers van de kantoorruimte van het lange middendeel was de redactie van Financieele Dagblad, die overkwam van het Rokin. Zetterij en drukkerij bleven in de Beursstraat. In 2004 of 2008 vertrok de redactie naar het voormalige Renaultgebouw aan het eind van de Wibautstraat. Tot de andere gebruikers van de kantoren behoorden diverse gemeentelijke diensten.
Nadat die in 2014 vertrokken waren, werd het pand verbouwd, onder leiding van Mulderblauw architecten. De rechterhelft werd Zoku-hotel, met 133 appartementen ('lofts') voor short- en longstay. De andere helft werd voor het Amerikaanse bedrijf WeWork verbouwd tot flexibele kantoorruimte. WeWork was al een tijdje gevestigd in het hoekpand Nieuwe Keizersgracht. Op het dak werd een bouwlaag toegevoegd, een paar meter teruggelegen van de straat.
De kop aan de Nieuwe Prinsengracht werd begin jaren '90 afgebroken, ondanks een juridische procedure van architect Staal die de sloop als een verminking van 'zijn' gebouw beschouwde. Ook het gebouw van Rood ging toen tegen de vlakte.
Metropool. Weesperstraat 63-105, Nieuwe Keizersgracht 88-90, Nieuwe Prinsengracht 73-75, Weesperstraat 105A
- Datering:
- 1965
- Ontwerp:
- Staal, A.
- Bouwstijl:
- Oorsponkelijke functie:
- Kantoren boven winkels
- Status:
- -
- Laatste wijziging:
- januari 2020
Er zijn 63 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.