Willem Leliman
25 augustus 1878 - 6 april 1921
Johan Herman Willem Leliman werd geboren in Amsterdam, als zoon van de architect Jan Leliman. Hij leerde al vroeg tekenen, doorliep de HBS en studeerde bouwkunde aan de Polytechnische School in Delft. Na het afronden van zijn studie begon hij in 1900 vanuit het ouderlijk huis zijn eigen architectenpraktijk.
Hij trouwde in 1908 met Maria E. Bosch. Zij was de directrice van de in 1907 door Leliman ontworpen Nieuwe Huishoudschool en had een vooraanstaande rol in het Amsterdamse middelbaar onderwijs. Vermoedelijk kreeg Leliman via haar nog enkele opdrachten voor scholen.
Leliman kan niet tot een bepaalde stroming gerekend worden. Zijn stijl was overwegend traditioneel, maar hij verwerkte in zijn ontwerpen makkelijk elementen van modernere stijlen. Hij nam niet deel aan het roerige architectuurdebat van zijn tijd, het begin van de 20e eeuw. In het tijdschrift De Bouwwereld, waarvan hij twintig jaar redacteur was, zette hij zich wel af tegen wat hij noemde 'de onttakeling van ons land'.
In Amsterdam is hij vooral bekend van het koffiehuis op het Stationsplein en enkele woningbouwcomplexen die hij voor toen nog jonge woningbouwverenigingen bouwde. Buiten Amsterdam heeft hij onder meer tientallen villa's ontworpen.
Naast zijn werk was hij actief in allerlei verenigingen. Hij was een van de oprichters van de Bond Heemschut, en hij was bestuurslid van de ANWB. Voor die laatste bond ontwierp hij onder meer de wegwijzer in de vorm van een paddestoel.
Leliman overleed op 41-jarige leeftijd aan een nierziekte. Zijn bureau werd voortgezet door zijn medewerkers Kleinhout en Van der Steur.
- Bronnen & links:
- E. Prook & D. Segaar: J.H.W. Leliman (1878-1921). Bonas-reeks, Rotterdam 1997.
- Laatste wijziging:
- augustus 2018