9 januari 1895 - 24 februari 1965
Hermanus Petrus Josephus de Vries werd geboren in Kralingen. In 1918 won hij de Prix de Rome voor bouwkunst, in de vorm van een studiebeurs.
Hij was in het interbellum een van de belangrijkste bouwers van katholieke kerken. Voorbeelden: O.L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen in Papendrecht (1923), Martinus in Hillegom (1924, invloeden neogotiek), Kruisvinding in Rotterdam (1927), Heilig Hart van Jezus in Zwijndrecht (1927), Christus Koning in Rotterdam-Hillegersberg (1930), Theresiakapel in Slikkerveer (1930).
In de regio Rotterdam was zijn naam blijkbaar goed gevestigd. Een belangrijke kerk elders is de Johannes de Doper in Leeuwarden (1933), nu een rijksmonument. Naast kerken ontwierp hij ook scholen en parochiehuizen, altijd in opdracht van een bisdom of parochie.
Na de oorlog heeft hij minder gebouwd: Maria Presentatie in Roelofarendsveen (1950), Jozef in Zwaagdijk (1954), en de O.L. Vrouw van Zeven Smarten in Geuzenveld (1960).
In de meeste kerken van De Vries hadden alle bezoekers vrij zicht op het altaar, in tegenstelling tot in veel oudere kerken. De torens zijn meestal vierkant, gelijkend op Italiaanse campaniles.