F.A. Eschauzier
8 juni 1889 - 12 augustus 1957
Frits Adolf Eschauzier werd geboren in Den Haag. Hij studeerde bouwkunde in Delft, maar maakte die opleiding niet af. Wel behaalde hij een diploma aan een architectenschool in Londen, en studeerde hij nog een jaar in Wenen. Later (1948) werd hij hoogleraar in Delft, waardoor hij veel invloed heeft gehad op de Nederlandse architectuur.
De Engelse periode is van invloed geweest op zijn stijl, die wars is van het functionalisme van de modernisten van zijn tijd. Werk van Eschauzier is daarmee vergeleken traditioneel en herkenbaar aan bijvoorbeeld zware schoorstenen. Hij wordt door sommigen zelfs gerekend tot de Delftse School van M.J. GranprĆ© MoliĆØre, hoewel zijn werk lang niet zo sterk teruggrijpt op middeleeuwse vormen als die stroming. Wellicht is het werk van Eschauzier vooral eigenzinnig, zodat elke indeling tekortschiet.
Hij ontwierp veel woonhuizen, waaronder villa's en landhuizen. Een van zijn eerste projecten als zelfstandig gevestigd architect was een tuindorp in Ede, sociale woningbouw voor werknemers van kunstzijdefabriek ENKA (1922, samen met P. van der Burgh). In Amsterdam is het kantoor van de Amstelbrouwerij (1933) aan de Mauritskade van zijn hand. In Den Haag bouwde hij de Maranathakerk (1949). Hij was verder betrokken bij verbouwingen van het Stedelijk Museum (1937-1951) en het Rijksmuseum (1946-1956), en buiten Amsterdam het Gemeentemuseum in Arnhem (1952). Hij ontwierp ook het interieur van de Sandbergvleugel van het Stedelijk Museum (1954; afgebroken in 2006).
Eschauzier overleed in 1957 op het landgoed Swaenenburgh in 's-Graveland, waar hij en zijn vrouw sinds 1923 woonden.
- Bronnen & links:
- Biografie bij het Nieuwe Instituut: Nwe Inst zoeken.hetnieuweinstituut.nl/…
- Bespreking biografie 1999: www.archined.nl/…
- Laatste wijziging:
- november 2022