Sarphatistraat 62-64

Selecties van bouwwerken

Gereedschap

Twee herenhuizen met halsgevels en flinke klauwstukken. Oorspronkelijk waren de onderstukken uitgevoerd als souterrains met bel-etages.

Overeem en Van Olst waren beide makelaar.

Eerste bewoner van nummer 62 was Johann Hermann Spaink jr. (Amsterdam 1833 - Hilversum 1903), zoon van een Duitse immigrant en een Leidse moeder. Hij was een van de drie directeuren van de in 1871 opgerichte Amsterdamsche Bank, en woonde hier met zijn vrouw Anna Francisca Gerrarda Debora de Seijff ('s-Hertogenbosch 1820 - Utrecht 1916) en hun drie kinderen. Ze verhuisden in 1878 naar Herengracht 584.

Vanaf 1907 woonde hier de tabakshandelaar en kunstverzamelaar Max Friedrich Enthoven (1871-1936) met zijn gezin. Ze vertrokken in 1928 naar Sarphatikade 9.

Nummer 64 werd in 1874 betrokken door de assuradeur Johannes Stephanus Kleinpenning jr. (Amsterdam 1831 - 1880), diens vrouw Louise ten Cate (Amsterdam 1837 - Den Haag 1919), hun twee kinderen en een broer van JS, Hendrik Christiaan Kleinpenning (geb. 1833). Ook zij verhuisden in 1878, naar Van Baerlestraat 11.

In de jaren 1960 waren beide huizen in gebruik als kantoor bij de handelsfirma Volkers, tot circa 1975.

De panden werden in 1977 gekraakt. Er kwam punkclub DDT666, en later galerie Anus van kunstenaar Hugo Kaagman, al snel gevolgd door galerie Ozon van dichter Diana Groenveld (die daardoor bekend werd als Diana Ozon), en daarna galerie Zebra van wederom Kaagman. Op de voorgevels konden graffiti-artiesten zich uitleven, totdat Kaagman ze met zebra-patronen beschilderde. Dat leidde tot de naam Zebrahuizen.

Halverwege de jaren 1990 werden de huizen grotendeels afgebroken; alleen de voorgevels werden behouden.