Postjesweg 124

Een complex met broederhuis (het Augustinusklooster) en enkele scholen. Traditioneel ogend gebouw, opgetrokken met moderne materialen zoals beton.

Aan de overkant van de Postjesweg, aan het water van de Postjeswetering, stond van 1932 tot 1977 de Augustinuskerk, misschien wel het hoofdwerk van architect Tholens. De parochie kwam oorspronkelijk uit de binnenstad: in 1928 had ze het Rusland verlaten voor een tijdelijke kerk in een garage aan de Baarsjesweg. De bedoeling was het bedienen van de katholieken in het nieuwe Plan West.

Het broederhuis was in 1933 gereed. Het staat in de vorm van een U aan de Postjesweg. In het middendeel was op de eerste verdieping een kapel. De cellen van de broeders waren in de zijvleugels. De broeders, paters Augustijnen, waren lid van de congregatie van Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen uit Maastricht.

De scholen volgden in 1934. Het waren 7-klassige scholen voor lager onderwijs: een voor jongens (Augustinusschool) en een voor meisjes (Monicaschool). Het onderwijs op de meisjesschool werd gegeven door zusters die in de Kortenaerstraat woonden. Tussen de twee scholen stond de gymzaal, aan de Orteliuskade.

Dagblad De Tijd was bij de inzegening van de scholen en tekende op uit de mond van pastoor Smits:

Na vijf jaren van tobben is het dan zoo ver gekomen dat de parochie in het bezit gekomen is van twee scholen, die weliswaar door de tijdsomstandigheden sober moesten worden gehouden, maar waaraan de architect de heer Tholens een element van schoonheid en practischen zin heeft weten te verbinden. Er is een complex tot stand gekomen waarop de parochie trotsch kan zijn.

De laatste broeders verlieten het broederhuis in 2005. Het werd in 2015-16 verbouwd (ontwerp: Villanova architecten) voor de huisvesting van 28 jongeren. De scholen werden in 2013-14 gesloten en zijn nu in gebruik als woningen en werkruimte.