De twee noordelijke wanden van het Minervaplein (nummers 1-7 en 2-8), aan weerszijden van de Minervalaan. Architect C.J. Blaauw had in totaal acht blokken ontworpen; door de economische crisis van de jaren '30 en het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog duurde het tot in de jaren '50 voor de alle acht pleinwanden gereed waren.
De Minervalaan dankt haar breedte aan de rol die Berlage haar had toebedacht in het oorspronkelijke Plan Zuid: de rol van Stationsstraat. Dat station Zuid, gelegen in de as van de Minervalaan, kwam er pas in de jaren 1970. Het is nog steeds veel minder belangrijk dan het Centraal Station.
Op Minervalaan 54-II woonden, tot ze in 1941 werden weggevoerd naar een Duits kamp, Rosa Manus (1881-1942), haar zus Emma Sophie Stern-Manus en diens echtgenoot Herbert Stern. Rosa Manus wordt in recent onderzoek gezien als een van de drie belangrijkste vrouwen van de eerste feministische golf in Nederland. Ze was actief in allerlei deels internationale organisaties.
Minervaplein 1-7, Minervaplein 2-8, Minervalaan 53-59, Rubensstraat 58-64, Minervalaan 54-60, Michelangelostraat 59-65
Er zijn 8 afbeeldingen in de beeldbank van het Stadsarchief die gerelateerd zijn aan dit adres.